Kuiz nga Gastroenterologjia (Test nga Gastroenterologjia)
Çka janë hemorroidet? Shkaktarët dhe trajtimi i tyre
Çka janë hemorroidet?
Ato janë fryerja dhe ënjtje e venave, ngjajshëm sikurse venat e zgjeruara në këmbë.
Ekzistojnë dy lloje hemorroidesh: të brendshme, që formohen në pjesën e poshtme të rektumit, dhe hemorroide të jashtme që formohen nën lekurë përreth anusit. Hemorroidet e jashtme janë më të pakëndshme sepse mund të irritohen. Nëse formohet mpiksja e gjakut brenda një hemorroidi të jashtëm, dhimbja mund të jetë më e ashpër. Ju mund të ndjeni si dhe ta shihni një gungë rreth anusit. Mpiksja zakonisht largohet, mirëpo lekura e tepërt mbetet dhe mund të shkaktoj kruarje apo mund të irritohet.
Hemorroidet e brendshme zakonisht nuk janë të dhimbshme. Ka mundësi që të shihni gjak në letrën e toaletit apo pika gjaku në toalet. Hemorroidet e brendshme mund edhe të varen, apo edhe të zmadhohen e të dalin përtej anusit, duke shkaktuar kështu disa probleme. Kur hemorroidi varet, ajo mund të mbledh sasi të vogla mukoze që mund të shkaktojnë irritim. Fërkimi vetëm mund të përkeqësojë problemin.
Çfarë i shkakton hemorroidet?
Hemorroidet janë të lidhura me konstipacionin kronik, tendosjen gjatë levizjes së zorrëve si dhe uljen në toalet – të gjitha këto ndikojnë në qarkullimin e gjakut në atë zonë dhe nga ajo zonë, duke e mbledhur gjakun dhe duke i zgjeruar enët e gjakut. Kjo spjegon edhe formimin e hemorroideve gjatë shtatzënisë; uterusi i bën presion venave.
Studimet e fundit tregojnë se tek personat me hemorroide muskuli i butë në kanalin anal është më i ngushtë sesa tek shumica e personave tjerë. Konstipacioni ndikon tek këto probleme, sepse tendoja gjatë levizjes së zorrëve rrit trysninë në kanalin anal dhe i shtyp hemorroidet kah muskuli unazor. Indet lidhëse që mbështesin hemorroidet, me kohë mund të dobësohen, dhe kështu hemorroidet fryhen dhe varen.
Trajtimi nga shtepia
Shumica e simptomave të hemorroideve largohen me disa masa të thjeshta.
Merrni më shumë fibra. Shtojini më shumë fibra dietes tuaj. Bashkë me lëngjet e përshtatshme fibrat zbusin jashtëqitjen duke zvogëluar kështu presionin në hemorroide. Ushqimet me fibra të larta janë brokoli, bizelet, gruri, tërshera si dhe frutat e freskëta. Ato mund të zvogëlojnë edhe irritimin. Tek disa femra fibrat shkaktojnë fryerje apo gazra. Filloni ngadalë, dhe gradualisht rritni dozën e fibrave 25-30 gram çdo ditë. Gjithashtu, pini edhe më shumë lëngje.
Ushtroni. Bëni ushtrime aerobike, ecja e shpejtë 20-30 minuta në ditë ndihmon që të stimuloj funksionimin e zorrëve.
Jepini kohë vetës. Kur ndjeni nevojën për t’u çliruar, shkoni në banjo menjëherë; mos prisni kohën më të përshtatshme. Jashtëqitja mund të prapset, duke shkaktuar kështu më shumë presion dhe tendosje.
Parituni. Paritja është banjo me ujë të nxehtë për ije. Ajo lehtëson kruarjen, irritimin dhe spazmen nga muskulo unazor. Farmacitë shesin tuba të vogla të plastikës që i përshtaten ulëses së toaletit, ose ju mund edhe të uleni mbi vaskën e mbushur me ujë të nxehtë. Shumica e ekspertëve rekomandojnë paritjen prej 20 minutash, 2 deri 3 herë në ditë. Pastaj, me kujdes tereni zonën anale.
Gjeni mënyra për të lehtësuar dhimbjen. Kremërat për hemorroide që përmbajnë anestezi lokale munden përkohësisht të lehtësojne dhimbjet. Edhe kremërat që përmbajnë hydrocortisone janë të efektshme, mirëpo mos i përdorni më shumë se një herë në javë sepse lekura mund të atrofizohet. Në lehtësimin e dhimbjes dhe ënjtes ndikon edhe vendosja e pak akulli për disa minuta tek zona anale. Ulja në jastek ndihmon në lehtësimin e ëjntjes të shkaktuar nga hemorroidet si dhe parandalon formimin e hemorroideve të reja.
Trajtoni mpiksjen. Kur hemorroidet e jashtme formojnë mpiksjen e gjakut, dhimbja është e tmerrshme. Nëse mpiksja tashmë është shfaqur për më shumë se dy ditë, bëni trajtim nga shtëpia dhe prisni që të largohet vetë. Nëse mpiksja bëhet më e shpeshtë, hemorroidet mund të largohen me anë të operacionit.
Procedurat për trajtimin e hemorroideve
Disa hemorroide mund të largohen vetëm me trajtime konservative, kjo për shkak se simptomat vazhdojnë ose sepse hemorroidet e brendshme janë varur. Fatmirësisht, ekziston një numër i vogël i trajtimeve për largimin e hemorroideve që nuk janë të dhimbshme. Këto procedura ekzekutohen në ordinancën e ndonjë kirurgu apo në ndonjë spital.
Lidhja. Në shtetet e bashkuara, procedura më e zakonshme është lidhja me shirit gome e cila vendoset rreth bazës se një hemorroidi. Shiriti prej gome bën që hemorroidi të tkurret. Kjo bëhet me 2-4 procedura, 6-8 herë në javë në mënyrë që të eliminohet hemorroidi. Komplikimet janë të rralla dhe përfshijnë dhimbje të buta (që largohen nëse pariteni), gjakderdhje, dhe infeksion. Procedura tjera që kryhen në ordinancë janë me laser ose koagulim infrared, scleroterapi, dhe kriokirurgji.
Hemorroidektomia. Në qoftëse keni shumë hemorroide, simptoma të vazhueshme të hemorroideve të jashtme, apo hemorroide të brendshme që kthehen prap përkundër lidhjes me shiritin prej gome, atëherë është e nevojshme operacioni. Gjatë një hemorroidektomie bëhet një prerje e hollë rreth indit të hemorroidit të brendshëm dhe të jashtëm si dhe largohen venat e dëmtuara të gjakut. Kjo procedure funksionon në 95% të rasteve dhe qëndrimi në spital nuk është i nevojshem. Gjatë largimit të hemorroideve është e nevojshme anestezion i përgjithshëm.
Stapleri. Një alternativë më e re e hemorroidektomisë tradicionale quhet hemorroidopeksia me stapler. Kjo procedurë trajton gjakderdhjen apo varjen e hemorroideve të brendshme. Kirurgu përdor një paisje për të lidhur hemorroidet në poziten e tyre normale. Sikurse largimi në mënyrë tradicionale i hemorroideve, kjo procedure kryhet nën anestezion të plotë, mirëpo është më pak i dhimbshëm dhe shëroheni më shpejtë. Kjo nuk ka nevojë të bëhet më shumë se një herë; ka më shumë mundësi që hemorroidet të mos shfaqen përseri.
Related posts
Çka është Kanceri i lukthit? Shenjat dhe simptomat
Tumoret e lukthit janë shkaktari i dytë më i shpeshtë i kancerit në botë. 85 për qind e tyre janë adenokarcionme të lukthit, ndërkaq 15 për qind janë tumore të limfomës gastrointensinale (GIST) dhe leomisarkome
Si edhe te shumica e sëmundjeve, për shfaqjen e këtij kanceri, shkaktar është ushqimi.
Lukthi është pjesa më e gjerë e gypit tretës. Gjendet midis ezofagut dhe zorrës së hollë. Aty fillon tretja e ushqimit.
Sëmundja është 1,5 – 2 herë më e shpeshtë te meshkujt, ndërsa shfaqet më së shpeshti pas moshës 50-vjeçare.
Ndër ushqimet që e shkaktojnë, më së shpeshti përmenden ushqimi i tymosur dhe i kriposur shumë (mishi), uji në të cilin ka mjaft nitrate dhe mbajtja e ushqimit në temperaturë dhome, mirëpo, natyrisht, shkaktare janë edhe gjenet.
Kush sëmuret nga kanceri i lukthit?
Rreziku i shfaqjes së kancerit të lukthit rritet me moshën jetësore: kryesisht janë personat më të vjetër se 55 vjeç.
Meshkujt dy herë më shpesh sëmuren se femrat. Infeksioni i gjatë me bakterin H.Pylori, i cili jeton në mukozën e lukthit është një ndër shkaktarët primarë të kancerit të lukthit.
Rreziku për shfaqjen e kancerit është më i lartë te personat të cilët në familje kanë ose kanë pasur familjarë të sëmurë, bashkë me disa çrregullime të rralla gjenetike, të cilat rrisin rrezikun e shfaqjessë kancerit të lukthit.
Ushqimi me shumë kripë, i cili përfshin ushqimin e tymosur dhe të kriposur, shërimi paraprak kirurgjik (reseksioni i lukthit), pirja e duhanit dhe pirja eksesive e alkoolit gjithashtu rrisin rrezikun nga kanceri i lukthit.
Është me rëndësi që t’i dalloni simptomat dhe me kohë ta shëroni.
Zakonisht shfaqen:
– Vështirësi të papërcaktuara në pjesën e sipërme të stomakut
– Ndjenja e peshës apo mbushjes pas racionit
– Krupa dhe vjellja
– Tretja e keqe, djegësira
– Dobësia dhe lodhja
– Fryrja
– Diarreja apo kapsllëku
– Dhembjet në stomak
– Gjak në jashtëqitje.
Rreth 25 për qind e të sëmurëve ka vështirësi të ngjashme sikur të atyre të sëmurëve me sëmundjen e të thatit.
Në fazën më të vonshme të sëmundjes të sëmurët humbin peshë trupore, disa mund të prekin masën e tumorit në pjesën e sipërme të stomakut, gjë që është shenjë jashtëzakonisht e keqe, vjen deri te krupa dhe vjellja apo te problemet me gëlltitjen.
Related posts
Skandaloze: Pacientët me infeksione urinare po udhëzohen në Emergjencë (te Urologu ose Kirurgu)
Faqja në Facebook “Udhëzime pa kritere” ka postuar sot një shkrim të gjatë për një dukuri të çuditshme në të cilën tregohet hollësisht për pacientët me infeksione urinare që po udhëzohen në Emergjencë. Për më shumë lexoni postimin e plotë të faqes “Udhëzime pa kritere”.
Postimi i plotë i faqes “Udhëzime pa kritere”
Skandaloze: Pacientët me infeksione urinare po udhëzohen në Emergjencë (te Urologu ose Kirurgu)
Faqja “Udhëzime pa kritere” është njoftuar nga shumë burime të ndryshme se në Spitalet Rajonale dhe QKUK po udhëzohen pacientët me infeksione urinare (Dg.ITU) në emergjencë. Pra sipas kësaj del në pah se mjeku i mjekësisë primare(Doktor i Përgjithshëm apo specialist i Mjekësisë Familjare) nuk ka njohuri mjekësore bazike për trajtimin medikamentoz të një infeksioni urinar.
Është vërtetë e turpshme dhe skajshmërisht shqetësuese kjo padituri e trajtimit të një infeksioni urinar i cili udhëzohet në Emergjencë duke shkelur të gjitha kriteret e një mjekësie efikase trajtuese medikamentoze.
A është e mundur që këta mjekë nuk kanë njohuri në marrjen e anamnezës, lokalizimit të dhimbjes dhe ankesave urinare si dhe diagnostikimit, pastaj trajtimit adekuat medikamentoz qoftë në formë të antibiotikëve apo formave tjera ndihmëse.
Ata në fund kanë porositur që mjekėt e mjekësisë primare të mos bëjnë gabime të tilla profesionale por pacientët të trajtohen në mënyrë medikamentoze sepse edhe diagnoza ITU është për trajtim ambulantor e jo emergjent dhe infeksioni urinar nuk “operohet” por trajtohet në mënyrë medikamentoze!
Poashtu Urologët për fund thanë se le t’a kuptojnë që me ultrazë nuk mund të shihen bakteriet iu lutem mos bëni këso gabime drakonike mjekësore ultrazëri nuk është mikroskop por është ultrazë!
Related posts
Skandaloze: Nëse të dhemb barku(kolikë abdominale) mjekët në Kosovë të udhëzojnë menjëherë te Kirurgu Abdominal për operacion
Shkruan: Guxim Maloku
Burimi:MedicusOnline
A e dini se në Kosovë kohët e fundit është bërë praktikë tepër e gabuar nga ana e Mjekut të Përgjithshëm dhe Familjar(pjesa më e madhe e tyre) për kolikën abdominale (dhimbjes së barkut) rreth trajtimit të saj dhe udhëzimit te Gastroenterologu apo Kirurgu Abdominal.
Në shumicën e herave mjekët e përgjithshëm dhe mjekët familjar(shumica e tyre) bëjnë gabim fatal profesional mjekësor kur çdo pacient/e me dhimbje të barkut e udhëzojnë te Kirurgu Abdominal duke menduar që çdo dhembje e barkut(kolikë abdominale) ka natyrë kirurgjike dhe sipas tyre çdo pacienti të cilit i dhemb barku duhet të operohet (çfarë gabimi trashanik profesional).
Këtë gabim e bëjnë edhe Mjekët Emergjent e veçanërisht në QKUK të cilët çdo pacient i cili ka dhimbje të barkut i thonë shko te Kirurgu Abdominal duke aluduar që çdo pacient me dhimbje të barkut duhet të operohet pra një veprim i tmerrshëm profesional.
Nëse pacienti ka dhimbje të barkut dhe nuk mund t’a menagjoni atëherë fillimisht duhet të udhëzohet te Mjeku Emergjent ose Gastroenterologu sepse diagnostikën e dhimbjes së barkut e bën Mjeku Emergjent ose Gastroenterologu dhe jo Kirurgu Abdominal. Kirurgu Abdominal merret me operacione dhe jo me diagnostikë.
Nëse ju mjekë të përgjithshëm dhe Specialistë të Mjekësisë Familjare pacientin me dhimbje të barkut (Colica abdominalis) e udhëzoni menjëherë te Kirurgu Abdominal atëherë ju me atë udhëzim për pacientin keni vendosur që pacienti menjëherë të shkojë në sallë të operacionit sepse vet fjala Kirurg ka të bëjë me një specialist i cili kryen operacione dhe jo me një specialist i cili merret me diagnostikë. Sepse vet fjala Kirurg ka të bëjë me një profesionist i cili merret dhe bën operacione.
Sipas mjekëve të përgjithshëm, Specialistëve të Mjekësisë Familjare dhe Mjekëve Emergjent çdo pacient i cili ka dhimbje të barkut ose Colica Abdominalis duhet të operohet që në të vërtetë është një gabim tepër i madh dhe mund të ndiqeni penalisht për këtë konstatim sepse t’a dërgosh pacientin me dhimbje barku direkt te Kirugu Abdominal për operacion pa pasur ose pa konstatuar sëmundje akute kirurgjike abdominale vërtetë është vepër penale dhe konsiderohet sipas Kodit Penal si shkelje e detyrës Zyrtare ose Keqpërdorim i detyrës zyrtare.
Rreth diagnostikës së dhembjes së barkut merret mjeku i përgjithshëm, mjeku familjar, mjeku emergjent dhe Gastroenterologu. Nëse mjekët e cekur konstatojnë(me ekzaminimet e realizuara fizike, laboratorike dhe imazherike) që pacienti ka sëmundje kirurgjike abdominale dhe duhet të operohet atëherë dërgohet te Kirugu Abdominal.
Nëse ka ndonjë dyshim rreth dhimbjes së barkut në vend që pacientin ta ekzaminojnë fillimisht dhe të bëjnë ekzaminime laboratorike dhe imazherike ose t’a trajtojnë me medikamente, ata menjëherë shkruajnë udhëzimin. Gabimi tjetër është se në vend që pacientin me dhimbje barku t’a udhëzojnë te Mjeku Emergjent ose Gastroenterologu ata e udhëzojnë menjëherë te Kirurgu duke menduar që çdo kolikë abdominale(dhimbje e barkut) ka origjinë kirurgjike dhe duhet të operohet(çfarë gabimi katastrofal).
Kolikën abdominale të dyshimtë udhëzojeni te Gastroenterologu pastaj nëse Gastroenterologu diagnostikon ndonjë sëmundje me natyrë Kirurgjike abdominale e udhëzon te Kirurgu Abdominal për intervenim kirurgjik.
Poashtu gabimet janë edhe se pacientët udhëzohen menjëherë pa u kontrolluar fare, pa e pyetur fare për ankesat dhe paraqitjen e sëmundjes dhe pa e trajtuar fare pacientin për sëmundjen përkatëse qoftë në formë të injeksioneve (spazmolitikë, analgjetikë), infuzioneve apo per os.
Sikur çdo dhembje e barkut të kishte natyrë kirurgjike atëhërë nuk do të mjaftonin as 500 Spitale Rajonale e Klinika Universitare për pacientët që do të operoheshin.
Pra pacienti me dhimbje të barkut udhëzohet te Gastroenterologu për diagnostikim të mëtejmë dhe jo te Kirurgu Abdominal sepse Kirurgu Abdominal edhe vet termi Kirurg në Etimologji të fjalës ose prejardhje apo kuptim kuptohet si Mjek që bën operacione dhe jo mjek që merret me diagnostikë.
Related posts
Gabimi i mjekut të përgjithshëm dhe familjar rreth kolikës abdominale dhe kolikës renale
Shkruan: Leutrim Maxhuni
Kohët e fundit është bërë praktikë e gabuar nga ana e Mjekut të Përgjithshëm dhe
Familjar(pjesa më e madhe e tyre) për kolikën abdominale (dhimbjes së
barkut) dhe kolikën renale (dhimbjes së veshkave ose organeve të traktit urinar) rreth trajtimit të saj
dhe udhëzimit te Gastroenterologu, Kirurgu abdominal apo Urologu.
Në shumicën e rasteve mjekët e përgjithshëm dhe mjekët familjar(shumica e tyre) bëjnë gabim
fatal profesional kur çdo pacient/e me dhimbje të barkut e udhëzojnë te
Kirurgu Abdominal duke menduar që çdo dhembje e barkut ka natyrë
kirurgjike dhe sipas tyre çdo pacient të cilit i dhemb barku duhet të operohet (çfarë gabimi trashanik profesional).
Nëse pacienti me dhimbje barku nuk mund t’a menagjoni atëherë duhet të udhëzohet te Gastroenterologu sepse diagnostikën e dhimbjes së barkut e bën Gastroenterologu dhe jo Kirurgu Abdominal. Kirurgu Abdominal merret me operacione dhe jo me diagnostikë.
Nëse pacientin me dhimbje të barkut (Colica abdominalis) e udhëzoni menjëherë te Kirurgu Abdominal atëherë ju me atë udhëzim për pacientin keni vendosur që menjëherë të shkojë në sallë të operacionit sepse vet fjala Kirurg ka të bëjë me një specialist i cili kryen operacione.
Pra sipas mjekëve të përgjithshëm dhe Specialistëve të Mjekësisë Familjare çdo pacient i cili ka dhimbje të barkut ose Colica Abdominalis duhet të operohet që në të vërtetë është një gabim tepër i madh dhe mund të ndiqeni penalisht për këtë konstatim sepse t’a dërgosh pacientin me dhimbje barku direkt te Kirugu Abdominal për operacion pa pasur ose pa konstatuar sëmundje akute kirurgjike abdominale vërtetë është vepër penale.
Rreth diagnostikës së dhembjes së barkut merret mjeku i përgjithshëm, mjeku familjar, mjeku emergjent dhe Gastroenterologu. Nëse mjekët e cekur konstatojnë(me ekzaminimet e realizuara fizike, laboratorike dhe imazherike) që pacienti duhet të operohet atëherë dërgohet te Kirugu Abdominal.
Nëse ka ndonjë
dyshim rreth dhimbjes së barkut në vend që pacientin ta ekzaminojnë
fillimisht dhe të bëjnë ekzaminime laboratorike dhe imazherike ose t’a trajtojnë me medikamente, ata menjëherë shkruajnë
udhëzimin. Gabimi tjetër është se në vend që pacientin me dhimbje barku
t’a udhëzojnë te Gastroenterologu ata e udhëzojnë menjëherë te Kirurgu
duke menduar që çdo kolikë abdominale(dhimbje e barkut) ka origjinë kirurgjike dhe duhet të operohet(çfarë gabimi katastrofal).
Kolikën abdominale të dyshimtë udhëzojeni te Gastroenterologu pastaj
nëse Gastroenterologu diagnostikon ndonjë sëmundje me natyrë Kirurgjike
abdominale e udhëzon te Kirurgu Abdominal për intervenim kirurgjik.
Gabimi tjetër edhe më i madh i mjekut të përgjithshëm dhe familjar është udhëzimi i
kolikave renale ose dhimbjes së barkut në regjionin lumbal(lateral) të
majtë ose të djathtë te Kirurgu në vend se të udhëzohet te Urologu.
Poashtu gabimet janë edhe se pacientët udhëzohen menjëherë pa u
kontrolluar fare, pa e pyetur fare për ankesat dhe paraqitjen e
sëmundjes dhe pa e trajtuar fare pacientin për sëmundjen përkatëse qoftë
në formë të injeksioneve (spazmolitikë, analgjetikë), infuzioneve apo per os.
Sikur çdo dhembje e barkut të kishte natyrë kirurgjike atëhërë nuk do
të mjaftonin as 500 Spitale Rajonale e Klinika Universitare për
pacientët që do të operoheshin.
Pra pacienti me dhimbje të barkut udhëzohet te Gastroenterologu për diagnostikim të mëtejmë dhe jo te Kirurgu Abdominal.
