Ese për Pranverën – shkruar nga Fetije Baftiu
Pranvera është një kohë e re, e bukur dhe e gjallë. Është si një lule e vogël që shfaqet nga toka dhe shprehet me gjithë ngjyrat e saj. Është koha kur bimët ndërtojnë rrënjët e tyre, koha kur erërat rrojnë dhe koha kur qiellin e mbulon dielli i ngrohtë.
Për mua, pranvera është një kohë kur shpirti im rilind. Është si një frymëmarrje e re pas një dimri të gjatë dhe të ftohtë. Si Daniel Defo, unë gjithashtu besoj se pranvera është koha kur natyra feston.
Kur shikoj rrënjët e reja që nxirren nga toka, kujtoj se edhe unë mund të rilind në këtë kohë. Si një bimë e vogël që fillon të rritet, unë gjithashtu mund të rritem dhe të ndryshoj.
Natyra e bukur e pranverës më bën të ndjehem i gjallë dhe i lirë. Me diellin që ndriçon dhe me të gjitha këto ngjyra dhe arome të reja, pranvera sjell një ndjenjë të madhe gëzimi dhe frymëzimi për mua.
Natyra është si një libër që më mëson diçka të re çdo herë që kaloj nëpër të. Pranvera më mëson se asgjë nuk është e vdekur, por se çdo gjë mund të rilindë në një moment të caktuar.
Me shumë dashuri dhe admirim, unë shoh pranverën si një kohë kur natyra bën magji. Ai kohë kur njëfarë mase e mbeturinave të dimrit zhduken, dhe bëhen hapësira për më shumë rritje dhe ngjitje.
Në fund të fundit, pranvera është një kohë e shkëlqyeshme për të shijuar bukurinë dhe për të gëzuar lirinë e rilindjes. Me këto fjalë të Daniel Defo, unë mund të them se pranvera është një kohë që vjen vetëm një herë në vit, por që na lënë një ndjesi të gjallë dhe të këndshme në zemrën tonë.
