Energjia statike është një formë e energjisë elektrike që akumulohet në sipërfaqen e materialeve dhe mund të shkaktojë shkarkime elektrike. Nuk ka një person të vetëm që mund të konsiderohet si zbuluesi i energjisë statike, sepse kjo është një koncept i vjetër që është përdorur për shumë shekuj.
Megjithatë, është e vërtetë që shumë shkencëtarë dhe inxhinierë kanë kontribuar në zhvillimin dhe kuptimin e energjisë statike. Një nga shkencëtarët e parë që studiuan fenomenin e shkarkimeve elektrike ishte William Gilbert, një mjek dhe fizikant anglez, i cili bëri eksperimente me magnete dhe gjithashtu vuri re që disa materiale mund të frikësoheshin duke u ndezur dhe prodhuar shkarkime.
Në shekullin 18, Benjamin Franklin bëri eksperimente me shkarkime elektrike dhe kontribuoi në zhvillimin e konceptit të ngarkesave pozitive dhe negative. Gjatë shekullit të 19-të dhe 20-të, shkencëtarët si Michael Faraday dhe James Clerk Maxwell vazhduan të studiojnë fenomenin e shkarkimeve elektrike dhe kontribuuan në zhvillimin e teorisë së elektromagnetizmit, duke kuptuar se ngarkesat elektrike mund të ndryshojnë pozitën e tyre në varësi të shpejtësisë së tyre dhe të mjedisit ku ndodhen.
Sot, energjia statike është përdorur në shumë fusha, përfshirë prodhimin e copëzave elektronike, pako, dhe prodhimit të bojave dhe ngjyrave, dhe është një koncept i rëndësishëm në shkencën e elektrostatikës.
