Poezi për Pranverën
Dikush më solli
lule me mijëra,
qoftë gjithnjë
plot lule dhe ngjyra
Dikush, pallton e madhe-
ma mori nga krahët
këpucët m’i hoqi,
më veshi sandalet.
Dikush më bëri
të lehtë, gogël,
ndaj renda pas lulesh,
ndaj humba në lodër.
Dikush më thirri,
më prisje dhe erdha,
ishte e shtrenjta,
e bukura pranvera.
